خدایا من به شدت اعتراض دارم به همه چی

به اون حسی که در درونم شعله ور کردی و با اوون تنهام گذاشتی

نگو جرا به سمتت نیومدم ، تو کی خودت نشونم دادی؟ وقتی آلودگی ها دست و پام  رو بستن؟

من چه کنم که تا اومدم به خودم بیام آلوده شده بودم

تاوان ندونستن ها چیه

من چه کنم که وقتی دونستم که نمی تونستم

با این همه تنهایی، با این دست و پا زدن ها چه کنم

چقدر دعا کنم ، شکوه کنم صدا کنم

ماجرای سر گشتگی هام مال امروز و دیروز نیست

از وقتی خودم رو شناختم وضع همینه

از وقتی که خودمو شناختم یادم نمی اد کی اروم بودم

اما یادمه چقدر صدات کردم و پی هر کورسوی امیدی دودم. صدا کردم. آه

غصه بی قراریهای من رو تو بهتر می دونی

حتما به اجازه تو بوده که تونستم صدات کنم

اما نخواه راضی باشم چون نعمت تو به من حتما بیش از این هاست که من می بینم

افرینش تو این نمی تونه باشه انسان ضعیفی که حتی از اداره امورش عاجزه

چی شد حاصل او روحی که تو در من دمیدی

نخواه راضی باشم

آخه من چی بگم

می ترسم نشنوی و اشکهامو نخواهی ببینی